الف) در صورتی که قرارداد برای دوره های معین چند ساله منعقد می شود، و در پایان هر دوره هر یک از دو طرف با اطلاع قبلی حق فسخ قرارداد بیمه را دارند.
ب) در صورت انتقال موضوع بیمه (ماده ۱۷ قانون بیمه).
در صورت انتقال موضوع بیمه، بیمه گر، وارثان قانونی و منتقل الیه حق فسخ قرارداد بیمه را دارند.موارد فسخ توسط بیمه گر:
الف) در صورت پرداخت نشدن حق بیمه در موعد مقرر
ب) بعد از هر خسارت.
ج) در صورتی که بیمه گذار بدون سوء نیت از اظهار مطالب لازم و مهمی در خصوص خطر موضوع بیمه خودداری کرده یا مطالب کذبی سهوا اظهار داشته باشد و بیمه گر حق بیمه واقعی را نگرفته باشد در آن صورت اگر بیمه گذار مایل به ادامه قرارداد با حق بیمه واقعی نباشد بیمه گر حق فسخ قرارداد را دارد (ماده ۱۳ قانون بیمه).فسخ بیمه نامه توسط بیمه گذار:
در صورت تشدید خطر (موضوع ماده ۱۶ قانون بیمه). بیمه گذار هم در موارد زیر می تواند قرارداد بیمه را فسخ کند:
الف) در صورتی که از کیفیات تشدید کننده خطر کاسته شود و بیمه گر حاضر به استرداد قسمتی از حق بیمه نباشد.
ب) در صورتی که بیمه گر بعد از خسارت، یکی دیگر از بیمه های او را فسخ کرده باشد. در آن صورت بیمه گذار حق دارد کلیه بیمه نامه های خود را فسخ کند و نزد بیمه گر دیگری برد.
ج) در صورت توقف یا ناتوانی بیمه گر در ایفای تعهدات. تنها موردی که بیمه نامه بدون دخالت بیمه گر وبیمه گذار فسخ می شود:
انفساخ : فسخ خود به خودی مثلا خانه را در مقابل آتش سوزی بیمه کرده باشد اما بر اثر عامل دیگری مثل زلزله خانه از بین برود. در این صورت هیچ گونه حقی به بیمه گذار تعلق نمی گیرد