بیمه عمر بی شک در میان تمام نیازهای ضروری انسان امروزی، از جایگاه خاصی برخوردار است.
عدم تمایل انسان به سمت بیمه بیشتر به خاطر وجود حس غریبی است که به واژه بیمه داریم. در واقع با شنیدن نام بیمه ناخودآگاه یک جبهه گیری خاصی خواهیم داشت!
پیش از آنکه به فکر این باشیم که شاید نیازی به بیمه خواهیم داشت یا خیر؛ بهتر است به این فکر کنیم که بسیاری از همنوعان ما هستند که به کمک ما و امثال ما نیازمندند.
در طول زندگی هر فردی مشکلاتی نظیر بیماری ها، حوادث، مشکلات مالی، مشکلات معیشتی و … پیش خواهد آمد و چه بهتر خواهد بود که از قبل پیش بینی های لازم برای چنین روزهایی را انجام داده باشیم.
ای که دستت میرسد کاری بکن
قبل از آن کز تو نیاید هیچ کار
بشر موجود عجیبی است. قدرت اندیشیدن که یکی از موهبتهای الهی است از ابتدا در وجود انسان موج میزده. اندیشه برای زندگی بهتر، زندگی بهتر افراد دیگر، زندگی بهتر بازماندگان و … همواره در تاریخ بشر از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است.
بیمه عمر یا بیمه زندگی به شکل امروزی بعد از بیمه دریایی و بیمه آتش سوزی پدید آمده است. با این حال بیمه عمر ریشه بسیار کهن دارد. بشر همواره کوشیده است تا خود را در برابر شرایط اقتصادی ناگوار ناشی از مرگ ناگهانی و همچنین عوارض ناشی از پیری حفظ کند. بر روی یک نوشته پاپیروس مربوط به ۴۵۰۰ سال پیش شواهدی از حمایت مومیاگران از خود و همتایان خود در برابر مرگ وجود دارد و آنها می کوشیدند تا حتی خانواده فرد فوت شده را نیز تامین نمایند (شکل کهن بیمه عمر). دو قرن بعد از میلاد مسیح اولین مشاور حقوقی رومی ها جدول مرگ و میری ترتیب داد و قوانینی برای وقف و حبه وضع کرده بود که در قرن نوزدهم قسمت بزرگی از آن در رویه های قضایی اروپا مورد استفاده قرار گرفت.
اولین نشانه قرار داد بیمه مستمری یا بیمه بازنشستگی که به شکل امروزی شبیه است در آثار قرون وسطی دیده شده است. تا قرن هفدهم در کشور های اروپایی بیمه عمر به صورت شرط بندی روی فوت شخص ثالث بین دو نفر، کم و بیش مرسوم بود که چون در این شرط بندی یکی از طرفین طبعا آرزوی فوت شخص ثالث را داشت و اگر از فضایل اخلاقی هم بی بهره بود احتمالا او را به توطئه ای بر می انگیخت، بیمه عمر عملی ناپسند و بر خلاف مصالح جامعه و اخلاق حسنه تشخیص داده می شد و از طرف مقامات مذهبی قضایی گه گاه ممنوع اعلام می گردید. به همین دلیل سالیان طولانی موجب عقب ماندگی بیمه عمر گردید.
اولین بیمه عمر که به رسمیت شناخته شده در زمان سلطنت الیزابت اول در لندن بود که این قرارداد در سال ۱۳۵۸ برای آقای ویلیام گیبنس منعقد شده بود. مدت بیمه نامه ۱۲ماه و نرخ حق بیمه ۸ درصد بود. بیمه شده در اواخر سال فوت می کند و پس از مجادلات بسیار سرانجام دریافت کنندگان حق بیمه عمر که از تجار لندن بودند محکوم به پرداخت سرمایه بیمه عمر می گردند. در این بیمه نامه، بیمه عمر با نام خدا شروع و در پایان سلامت و طول عمر بیمه شده مسئلت گردیده است.
در قرن شانزدهم بردگان که ارزش تجاری داشتند و از بندری به بندر دیگر حمل می شدند مانند کالا، بیمه اموال می گردیدند.
سپس بیمه گران این بیمه اموال را به سایر مسافرین کشتی تعمیم دادند در این قرن توجه و علاقه اروپائیان به عمل تونتین معطوف بود.
تونتین چیست؟ بانکدار ایتالیایی به نام “لورنزو تونتی” که در فرانسه اقامت گزیده بود برای رفع مشکلات مالی دولت طرحی پشنهاد کرد که بنام خود او ” تونتین ” معروف شد. تونتین سازمانی بود که افراد هم سن گروهایی تشکیل میدادند وهر یک وجوهی یک جا یا به اقساط به صندوق مشترک می پرداختند که صرف خرید اوراق قرضه از خزانه دولت می شد. بهره این وام بستگی به سن خریداران داشت. برای جوانان۵% وبرای پیران ۵٫۱۲% بود. در پایان مدت سرمایه ای که از این وجوه و بهره های آن در صندوق جمع می شد بین اعضاء زنده تقسیم می گردید و به موازات این اقدام شرکت منحل می گشت. دولت های وقت هم مشوق و پشتیبان آن بودند زیرا با وضع قوانین از طریق فروش اوراق قرضه، موجودی صندوق را در اختیار خود می گرفتند و صرف هز ینه های روز مره می کردند.
روزبه عبادی نمین کد۹۷۷ بیمه آرمان
شماره تماس 09118039282
1 سوال، الفتی چیست ؟ الفتی در چاپهای اولیه لغتنامه دهخدا که منطبق بر…
رئیس کل بیمه مرکزی گفت: گسترش استارت آپ ها برای فروش بیمه، ورود نابیمه گران…
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی با مرور بر انواع…
چه شرکتهایی بیشترین میزان نوآوری در صنعت بیمه را دارند؟ ۸ اینشورتک برتر صنعت بیمه…
راهنمای خلق خدمات بیمه ای جدید ماده 1- محصول بیمهای جدید، پوشش بیمهای…