روش کنترل خسارت روش مناسبی است که در مدیریت ریسک بکار گرفته میشود که به صورت انجام میگیرد:
روش اول به صورت پیشگیری از وقوع خسارت است که با کاهش دادن پیاپی خسارت، از وقوع خسارات بسیار جلوگیری کند و احتمال وقوع خسارت را به کمترین مقدار ممکن برساند. و روش دوم به صورت کاهش میزان خسارت است، که ارتباطی با وقوع پیاپی خسارت نداشته و با کاهش شدت رخداد خسارت همراه است. در بیشتر اوقات هر دو روش با هم در مدیریت ریسک مورد استفاده قرار میگیرند.
موقعیت شغلی ارزیاب خسارت بیمه ای:
- انتخاب توسط بیمهگر
- داشتن استقلال و ذکر شدن در بیمهنامه.
- انتخاب توسط بیمهگذار در ارزیابی.
- کمک گرفتن از کارشناس متخصص/ کارشناسان متفرقه/ ناظران عینی/ بازرسان/ پلیس و همچنین اطلاعات شفاهی و مکتوب درگزارش ارزیابی خسارت.
مطابق ماده ۲ این آییننامه، پس از تایید اساسنامه توسط بیمه مرکزی ایران و اعلام موافقت کتبی میتوان نسبت به ثبت موسسه ارزیابی خسارت اقدام نمود .
*اشخاص حقیقی، موسسین و شرکا برای دریافت پروانه ارزیابی خسارت در یک یا چند رشته بیمهای، باید علاوه بر داشتن حداقل مدرک تحصیلی لیسانس، نداشتن سوء شهرت و موفقیت در آزمون کتبی و شفاهی بیمه مرکزی ایران، دو سال سابقه کار مفید در ارزیابی و کارشناسی خسارت در زمینه تخصصی مورد تقاضا به تشخیص بیمه مرکزی ایران داشته باشند یا دو سال سابقه کار مفید بیمهای داشتهباشند و دوره آموزشی ۴۰ ساعته مورد نظر بیمه مرکزی ایران را بگذرانند.
**بر اساس موارد دیگری از آیین نامه شماره ۵۰ شورای عالی بیمه، ارزیاب خسارت بیمهای، موسسین و شرکا همچنین اقارب نسبی و سببی درجه ۱ از طبقه اول آنان نباید چه به صورت مستقیم و چه غیر مستقیم در پرونده خسارت تحت ارزیابی خود نفعی داشته باشند.
**مطابق ماده ۱۰ این آییننامه، شرکتهای بیمه نمیتوانند برای ارزیابی خسارت از خدمات موسسات و اشخاصی که دارای پروانه ارزیابی خسارت از بیمه مرکزی ایران نیستند استفاده کنند اما بکارگیری کارشناسان شرکت و یا متخصصین فنی در رشتههای مختلف برای محاسبه میزان خسارت مشکلی ندارد. (با نقش ارزیابان خسارت و تدبیرات برونسپاری صنعت بیمه در بخش خسارت مغایر میباشد.)
استفاده از آن دسته از موسسات معتبر ارزیابی خسارت که در خارج از کشور ایران به ثبت رسیدهاند و به صورت بین المللی فعالیت دارند، در فرایند ارزیابی خسارت مجاز میباشد و با لغو اصلاحیه ماده ۱۰ آییننامه ۵۰ توسط بیمه مرکزی که باعث عدم استفاده شرکتهای بیمهای از این ارزیابان میشد، شاهد فعالیت وسیع موسسات مستقل ارزیابی خسارت در آیندهای نزدیک خواهیم بود که به عنوان حلقه گمشده در زنجیره فرایند تشکیلات بیمهای به عنوان تشکیلاتی مستقل از حقوق بیمهگذاران( مشاور )، همراه و همکار شرکتهای بیمهای باشد.
** مطابق ماده ۴ این آییننامه اعضا هیئت مدیره، مدیر عامل یا کارمند شاغل موسسات بیمه، شرکتهای نمایندگی یا کارگزاری بیمه و دفاتر ارتباطی یا نمایندگان یا کارگزاران بیمه نمیتوانند ارزیاب خسارت بیمهای باشند.
** مطابق ماده ۶، موسسه ارزیابی خسارت برای اخذ پروانه فعالیت باید برای تضمین حسن انجام کار و تضمین حقوق شرکتهای بیمه، بیمه گزار یا سایر اشخاص ذینفع به صورتی که بیمه مرکزی ایران متناسب با رتبه موسسه مشخص میکند، به صورت وجه نقد یا ضمانتنامه بانکی یا وثیقه ملکی یا سفته با ضامن معتبر و یا ترکیبی از این موارد نزد بیمه مرکزی ایران به امانت گذارد.
پیشنهادات
۱) بیمه مرکزی وظیفه نظارت (بر فعالیتهای شرکتهای بیمه و رسیدگی به شکایت بیمهگزاران از شرکتهای بیمه را به عهده دارد و از آنجایی که بیمه مرکزی فاقد تشکیلاتی است که بتواند در کار فنی دخالت کند، شکایتهایی که مردم از شرکتهای بیمه در مورد تعیین و تخمین خسارت دارند، به بیمه مرکزی ارجاع داده میشود وبیمه مرکزی چون توانایی قضاوت روی این مسئله را ندارد به بیمهگران مکاتبه میکند و علت شکایت را جویا میشود. ورود ارزیابان خسارت به این مسائل، میتواند مشکلات نظارتی بیمه مرکزی را تسهیل کند و به شکایات بیمهگران را رسیدگی کند. ایجاد یک سازمان غیردولتی ( N.G.O ) که بتواند بیمهگذار را به عنوان یک مصرفکننده صنعت بیمه حمایت کند و در خرید بیمهنامه به او مشاوره دهد تا در زمان وقوع خسارت دچار چالش نشوند و همچنین باعث نفع حداکثری بیمهگران شود، لازم و ضروری میباشد.
2) بیمه مرکزی به عنوان سیاستگذار و متولی صنعت بیمه میتواند با بکارگیری راهکارهایی همچون، ارائه تخفیف به بیمهشدگان، بیمهگذاران و مشتریانی که از خدمات ارزیابان خسارت بیمهای استفاده میکنند، اقدامی موثر در جهت رشد و تعالی جایگاه ارزیابان خسارت انجام دهد.