صنعت عظیم مرغداری گاه با رعایت تمامی اصول بهداشتی، تعذیه ای مدیریتی دچار بیماری ها خسارات گسترده ای می گردد که ممکن است به ناگه عمده سرمایه مرغدار را از بین برده او را از عرصه تولید خارج نماید. در این شرایط است که بیمه طیور، خود را به عنوان یک پس انداز اطمینان دهنده نشان داده امنیت فعالیت سرمایه گذاری را تضمین می کند. با توجه به این که از سال ۱۳۸۴طبق قانون بیمه جوجه یکروزه گوشتی اجباری شده است، با این حال سالیانه تعداد بسیار زیادی از جوجه های تولیدی کشور تحت پوشش بیمه ای قرار نمی گیرند. در این راستا استان مازندران که قطب اصلی صنعت مرغداری کشور به حساب می آید حدود ۳۰ درصد از جوجه های یکروزه کشور را تامین می کند، به لحاظ پوشش بیمه ای مورد بررسی قرار گرفت. دو نوع پرسش نامه ۱۰۰) مورد برای مرغداران پرورش دهنده نیمچه گوشتی ۵۰ مورد برای مرغداران پرورش دهنده مرغ مادر گوشتی) طراحی شد به روش میدانی اجرا گردید. نگرش این مرغداران بر اساس مقیاس لیکرت (۱-۵) با استفاده از نرم افزار آماری ؛؛غ؛ مورد سنجش ارزیابی قرار گرفت. میزان پوشش بیمه ای در استان مازندران بر اساس آمار رسمی در نیمه دوم سال %۴۵/۱۹ :۱۳۸۴، سال %۴۸/۴۳ :۸۵، سال :۸۶ ۵۳/۰۳ سال ۵۳/۰۳ :۸۷ %بود. بر اساس آنالیز پرسش نامه ها %۴۷ دارای پوشش کامل بیمه ای، %۵ بیمه قسمتی از گله %۴۸ فاقد پوشش بیمه ای بودند. در تحلیل عوامل دخیل سابقه پرورش مرغدار، سن مرغدار، ظرفیت مرغداری عمر سالن های مرغداری فاقد اختلاف معنی دار با میزان پوشش بیمه بود در حالی که عواملی مانند سیستم پرورش مرغداری، نوع مالکیت (تعاونی) مرغداری، منطقه جغرافیایی مرغداری، عدم اجبار قانونی بیمه طیور تغییر روند کنونی عملیات بیمه گری جوجه های یکروزه گوشتی، اثرات معنی داری بر میزان پوشش بیمه ای داشتند <0,05)ب). یکی از مهمترین چالش های موجود در بیمه جوجه یکروزه گوشتی، روند کنونی عملیات بیمه گری توسط شرکت مرغ مادر تولید کننده این جوجه ها می باشد. چنین به نظر می رسد در صورتی که عملیات بیمه گری به شرکت های کنترل کیفیت خصوصی واگذار شود برای جذب حداکثری مرغداران با درجه ریسک گریزی متفاوت نسبت به بیمه، سیستم چند تعرفه ای برای حق بیمه سهم مرغدار ایجاد شود؛ بتوان امیدوار بود تا مشکلات موجود در این زمینه به حداقل خود برسد.