هدف تحقیق حاضر, بررسی عوامل موثر بر پذیرش بیمه ی خرما توسط باغداران استان کرمان (مطالعه ی موردی شهرستان بم) است. پژوهش, مبتنی بر روش توصیفی-همبستگی است که در آن ۲۹۱۶ نفر از باغداران شهرستان بم در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ به عنوان جامعه ی آماری در نظر گرفته و با استفاده از فرمول کوکران, تعداد ۲۲۵ نفر به صورت نمونه گیری نظام مند انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه با کسب نظرات متخصصان و پایایی آن نیز پس از آزمون مقدماتی با استفاده از ضریب کرونباخ آلفا ۷۴/۰ به دست آمد. مقایسه ی ویژگی های باغداران پذیرنده و نپذیرنده با استفاده از آزمون های پارامتری t و ناپارامتری من ویتنی نشان داد که با احتمال ۹۵ درصد بین سطح تحصیلات دو گروه, تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین از نظر «ارتباط با مروجان و کارشناسان بیمه» و «مشارکت در تعاونی ها» با احتمال ۹۵ درصد بین پذیرندگان و نپذیرندگان تفاوت معنی دار وجود داشت؛ اما, بین «شرکت در کلاس های آموزشی-ترویجی», «شرکت در تشکل های محلی», «مشارکت در تصمیمات شورای روستا» و «مشارکت در تصمیمات بسیج سازندگی» در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتایج مدل رگرسیون لجستیک نیز نشان می دهد که بین سابقه کشت, خشکسالی و احتمال پذیرش بیمه رابطه ی مثبت و معنی دار؛ اما, بین دریافت وام با احتمال پذیرش بیمه رابطه ی منفی و معنی دار وجود دارد. در اولویت قرار دادن باغداران با درآمد بالاتر و افزایش آگاهی نسبت به برنامه ی بیمه ی محصولات کشاورزی می تواند در پذیرش بیمه ی خرما توسط باغداران موثر باشد.