چکیده:

دستیابی به رشد اقتصادی همراه با بهبود توزیع درآمد همواره از اهداف اصلی توسعۀ اقتصادی محسوب می‎شود. در این راستا، سیاست‌گذاران به دنبال ابزارها و سیاست‌های تقویت‌کننده رشد و توزیع درآمد به صورت هم‌جهت و همزمان هستند. از سوی دیگر انتظار بر این است صنعت بیمه با توجه با کارکرد توزیع ریسک و جبران خسارت آن و همچنین نقش آن در توسعه مالی، بتواند امکان دسترسی همزمان به رشد اقتصادی و توزیع درآمد را فراهم کند. در مطالعۀ حاضر برای آزمون این فرضیه روش خود رگرسیونی با وقفه‎های توزیعی(ARDL)طی دورة زمانی 1354-1395 به‎کار گرفته شده است. نتایج نشان داد توسعه صنعت بیمه می‌تواند در کوتاه مدت دسترسی همزمان به رشد اقتصادی و توزیع درآمد را فراهم کند. اما در بلندمدت صرفاً رشد اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. با این وجود در بلندمدت می‌توان جهت دسترسی همزمان به رشد اقتصادی و توزیع درآمد به سرمایۀ انسانی و فیزیکی اتکا کرد. هم‎چنین بر اساس الگوی تصحیح خطا؛ در هر دوره به ترتیب 2/88 و 1/68 درصد از عدم تعادل‌های مربوط به تولید ناخالص داخلی سرانه بدون نفت و ضریب جینی تعدیل می‌شود.  

خلاصه ماشینی:

‌‌ هارولد‌و‌اسکيپر(١٩٩٨,Skipper &Harold )‌بيان ‌کرد‌که ‌از ديدگاه عملکردي شرکت هاي بيمه ميتوانند از دو کانال :‌الف )‌انباشت سرمايه ‌(فيزيکي و انساني) و ب )‌نوآوري فني، روي رشد اقتصادي تأثير داشته باشند؛ که اين ‌عملکرد در هفت زمينه است :‌١) بيمه باعث افزايش ثبات مالي ميشود؛ ٢) بيمه جانشين و تکميل کننده اي براي‌برنامه هاي تأمين اجتماعي دولت اسـت ؛‌ ٣) بيمـه ‌ تجارت و معاملات را تسهيل ميکند؛ ٤)‌بيمـه ‌بـه ‌ تحـرک‌ پـس ‌انـدازها‌ کمـک ‌ مـي‌کنـد؛‌ ٥)‌بيمـه ‌ مديريت ريسک را تسهيل ميکند؛ ٦)‌بيمه به ‌کاهش خسارت کمک ميکند؛ ٧)‌بيمه به تخصيص کارآمد سرمايه کمک ميکند. ‌وارد‌ و زوربروگ ‌(٢٠٠٠,zurbruegg &Ward )‌‌رابطه علي بين رشد فعاليت هاي بيمه و رشـد‌ اقتصـادي‌ در٩کشــور عضــو‌OECD‌را طــي ســال ‌هــاي‌١٩٦١-١٩٩٦‌از‌طريــق روش خودرگرســيون برداري(Vector Autoregression)‌بررسي نموده اند. آنها با استفاده از آزمون ‌هم جمعـ‌ي يوهانسـن ‌(Gohansen cointegration Test)دريافتنـد‌ کـه ‌ يک رابطه بلندمدت بين توسعه اندازه بازار بيمه و رشد‌اقتصادي در تمامي مؤلفـه ‌هـا‌ي بـازار‌ بيمـه ‌ وجود دارد. آزمون هاي عليت نشان ميدهند که ‌يک رابطه علي بين رشد اندازه بازار بيمه و رشـد‌ اقتصادي بلندمدت در هشت بازار‌بيمه وجود دارد. نتايج حاصل از اين ‌تحقيق نشان دهنده وجـود‌ يک رابطه مثبت و معنادار بين فعاليت هاي بيمه اي (کل ،‌زنـدگي‌ و غيرزنـدگي)‌و‌ رشـد‌ اقتصـادي‌ است . ‌هان ‌و‌همکاران ‌(٢٠١٠,et al &Han )‌رابطه بين توسعه بيمه و رشـد‌ اقتصـادي‌ را بـا‌ استفاده از مدل هاي‌گشتاورهاي تعميم يافته براي ٧٧ کشور طي دوره ‌١٩٩٤-٢٠٠٥‌بررسي نموده – اند.