از سال ۱۹۹۹تهیه و تدوین سند های استراتژی کاهش فقر در چارچوب توسعه جامع کشورها، توسط بانک جهانی گسترش یافته است. هدف اصلی از انتشار این گونه سندها این است که دولتها همان قدر که به جنبه های اقتصادی توسعه توجه می کنند، به نقش و ارزش انسان ها نیز توجه داشته باشند. این سندها چارچوب اقتصادی، سیاسات ها و برنامه های اجتماعی مورد نیاز برای ارتقای رشد اقتصادی و کاهش فقر کشورها توصیف می کنند. در این راستا سازمان بین المللی کار آرمان اساسی خود را ریشه کن سازی فقر از طریق تقویت توانایی تولید و افزای بهره وری در سایه کار شایسته می داند. در سال های اخیار سازمان جهانی کار با معرفی مفهوم کار شایسته، تلاش روشمندی را برای تحق هدف کاهش فقر آغاز نموده است. منظور از کار شایسته ایجاد فرصت های مناسب برای تمامی مردان و زنان به منظور دسترسی به کار شایسته و مولد در شرایط آزادی، امنیت، برابری و کرامات انسانی است. کار شایسته کاری است که درآمد کافی به همراه دارد، امنیت خانواده را تضمین می کند، دسترسی به آن دشوار نیست و فرصتی را برای پرداختن به همه ابعاد زندگی فراهم می کند.
هر فردی در جامعه حق برخورداری از «کار شایسته» را دارد. برنامه «کار شایسته» یکی از سازوکارهای سازمان بینالمللی کار در حوزه حقوق کار و تأمین اجتماعی است. این برنامه, متضمن برخورداری هر فردی در دستیابی به فرصت اشتغال در شرایط برابر, حق گفتگوی اجتماعی, حقوق بنیادین کار و حق حمایتهای اجتماعی است. در حقیقت, کار شایسته در پی این است که همه شهروندان از امکان اشتغال و بهتبع آن از حمایتهای قبل از اشتغال (در دستیابی به اشتغال) حین اشتغال و پس از اشتغال برخوردار گردند. اهداف حمایتهای اجتماعی در نظام کار شایسته با راهبردهای پیشگیرانه, ترویجی, حمایتی و انتقالی محقق میگردد. این نوشتار از میان راهبردهای مذکور به راهبرد پیشگیرانه (حمایتهای بیمهای) تأکید دارد. مبرهن است تحقق این حق و خدمت مطلوب در نظام جمهوری اسلامی ایران در گروه حمایت از مشمولین حقوق کار و دولت از سوی دولت و سازمان تأمین اجتماعی است. مرور انتقادی: در نظام تأمین اجتماعی ایران صرفنظر از اینکه مفاهیم تأمین اجتماعی و حمایتهای اجتماعی بهطور اشتباه بهجای همدیگر استفاده میشوند, دولت برای تحقق تأمین اجتماعی, بهطور مستقیم وارد این حوزه نشده است و این مهم بر عهده صندوقهای بازنشستگی ازجمله سازمان تأمین اجتماعی است که متأسفانه ظهور مشکلاتی در حوزه اشتغال و اقتصاد, صندوق سازمان تأمین اجتماعی را نیز با مشکلاتی مواجه ساخته است. در شرایطی که دولت با محدودیت منابع شدید مواجه است, به دلیل تصویب قوانین حمایتی و معافیتهای بیمهای در سالهای اخیر, بدهی معوقه دولت به سازمان تأمین اجتماعی بهطور تصاعدی در حال افزایش بوده است و پیشبینی میشود که طی سالهای آینده به سطحی «غیرقابلوصول» برسد, مگر آنکه در اولین فرصت, قوانین تعهدآور اصلاح و جلوی رشد این بدهیها گرفته شود. بحث: از نوشتار حاضر این نتیجه حاصل خواهد شد که در نظام تأمین اجتماعی ایران در تحقق حمایتهای بیمه م کزی از سوی سازمان تأمین اجتماعی, چالشهایی در حوزه پوشش جمعیتی, منابع, تعهدات و مدیریت وجود دارد. اگرچه بیمههای اجتماعی از سوی سازمان تأمین اجتماعی به نحو نسبتاً مطلوبی استقرار یافته است, اما انتظار بر این است که دولت در راستای تحقق کار شایسته, آرمان و اهداف نظام جمهوری اسلامی و در راستای توسعه پایدار و نیروی انسانی کارآمد همواره به حمایتها و به تعهدات قانونی خود در قبال بیمهشدگان سازمان تأمین اجتماعی عمل نماید تا آن سازمان نیز بهعنوان یکی از اهرمهای کمکی حاکمیت, در حوزه حمایتها بتواند به تعهدات آتی خود در مقابل ذینفعان عمل نماید.