اصول حقوقی عمومی حاکم بر قراردادهای مهندسی ، تامین کالا، خدمات و ساخت در صنعت نفت و گاز ایران ۱ فرزاد مسعودی ۲ سیدنصرالله ابراهیمی ۳ مصطفی ماندگار۴ مسعودرضا رنجبر صحرائی ۵ چکیده قراردادهــای مهندســی ، تامین کالا، خدمــات و ســاخت )EPC( به عنوان قراردادی با مبانی خارجی وارد حوزه حقوقی کشور ایران گردیده و جهت بومی سازی این قرارداد، شــاخصه های متغیری نظیر امور سیاسی ، حقوقی و اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد. در حقوق هر کشــور به تدریج از جمع بین عادات ، ســنن ، عرف های پذیرفته شده ، نمونه قرارداد EPC ارائه شده توسط فیدیک ، ســازمان برنامه و بودجه و وزارت نفت و به مرور زمان با انعقاد این قراردادها، قواعد عقلی اصولی فراهم آمده که مورد احترام حقوقدانان اســت به طوری که در تفســیر قوانین و قراردادها از آن الهام می گیرند و هر جا که از یافتن حکم خاص در قانون ناامید می شوند زیر عنوان های «روح قانون » و گاه «اصول کلی حقوقی» از آنها استفاده می کنند (کاتوزیان ، جلد سوم ، ۱۳۹۰: ۱۴۹- ۱۵۰). به طور معمول ، موضوع قراردادهای EPC نفت و گاز مشمول ساخت تاسیســات ، خطوط انتقال لوله ، ساخت سکوها و غیره می باشــد که به یقین با محیط زیســت در ارتباط بوده و بخشی از آن را مورد مخاطــره قرار می دهد و از این رو در کنوانســیون های بین المللی ، منطقه ای و قوانین داخلی کارفرما و پیمانکار مکلف به رعایت استانداردهای زیست محیطی در حین و پایان اجرای پروژه می باشد

روزبهعبادی نمین کد۹۷۷ بیمه آرمان

شماره تماس 09118039282

بیمه با شما

برای خواندن مقاله اصول حقوقی عمومی حاکم بر قراردادهای مهندسی، تامین کالا، خدمات و ساخت در صنعت نفت و گاز ایران کلیک کنید