برخورداری گروه های خاص از حق تامین اجتماعی در پرتو معیارهای بین المللی و داخلی
اصل فراگیر بودن به معنی دسترسی همگان به تامین اجتماعی است؛ این درحالی است که برخی گرو ههای اجتماعی آسیب پذیر به این حق دسترسی ندارند یا نسبت به آنها تبعیض اعمال میشود. هدف این پژوهش، تمرکز بر برابری در برخورداری از تامین اجتماعی به عنوان یک حق بشری برای گروههای خاص است. در این مقاله از روش تحلیلی – توصیفی استفاده شده است و وضعیت موجود نظام تامین اجتماعی ایران در تحقق «اعمال اصل برابری در تامین اجتماعی برای گروههای خاص» در مقایسه با معیارهای حقوق بشری مورد تحلیل قرار گرفته است تا کم و کیف تحقق برابری در حقوق تامین اجتماعی در ایران با تاکید بر اصل شمول بررسی گردد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تعمیم و توسعه تامین اجتماعی نسبت به همه اقشار جامعه، همواره با مشکلاتی مواجه بوده است که در نتیجه آن برخی از اقشار جامعه از دستیابی به تامین اجتماعی به عنوان یک حق رفاهی محروماند. همچنین وجود تفاوتهایی از جمله نژاد، رنگ، خصوصیات محیطی، وضع تاریخی، سیاسی و مالی، بهره هوشی، قابلیت فنی و ویژگیهای جسمی باعث می شود که همه انسانها در یک گروه قرار نگیرند و قوانین، امکانات و فرصتها برای همه آنها یکسان نباشد و در طبقات و گروههای متعدد دسته بندی شده و با افراد هر طبقه و گروه یکسان برخورد نشود. نظام حقوقی تامین اجتماعی ایران باید به گروه هایی که در موضع ضعف می باشند توجه ویژهای مبذول دارد و دولت باید نظام مطلوب برای دسترسی افراد آسیب پذیر به تامین اجتماعی را تعبیه نماید.
در اين مقاله سوال اصلي اين خواهد بود که مقتضيات و آثار برابري براي برخورداري گروه هاي خاص از حق تامين اجتماعي چيست ؟ در نظام تامين اجتماعي ايران در بررسي تطبيقي با معيارهاي بين المللي، اين مقتضيات تا چه ميزان برآورده شده است ؟ وجود تفاوت هاي بسيار در نژاد، رنگ ، خصوصيات محيطي، وضع تاريخي، سياسي و مالي، بهره هوشي، قابلّيت فّني، ويژگيهاي جسمي و ساير تفاوت هاي ميان انسان ها و نيز با تمايزهايي که در مراحل مختلف زندگي براي آن ها پيش ميآيد باعث مي شود که همۀ انسان ها در يک گروه قرار نگيرند و قوانين ، امکانات و فرصت ها براي همۀ آن ها يکسان نباشد و در طبقات و گروه هاي متعدّد دسته بندي شده و با افراد هر طبقه و گروه يکسان برخورد نشود. ٢-متغير بودن ميزان حق بيمه بين حداقل و حداکثر و امکان انتخاب با توجه به سطح زندگي و وضع اقتصادي و امکان انتخاب انواع حمايت ها هم مزيت ديگري محسوب ميشود و سازمان تامين اجتماعي با به رسميت شناختن کارخانگي زنان ، مجوز لازم در خصوص بيمه زنان خانه دار را صادر کرد به اين ترتيب ، اگر زن خانه دار به هنگام آشپزي دست خود را با چاقو ببرد، قانون به اندازه کارگري که در حين کار در کارگاه دست خود را بريده است ، از او حمايت خواهد کرد ، راه حل ديگري که براي حمايت از زنان خانه دار وجود دارد محسوب کردن مسئوليت خانوادگي به عنوان خطر تحت پوشش تامين اجتماعي ميباشد.